Alain Bloeykens
Alain Bloeykens
Belgische wijn zit in de lift. Tussen 1997 en 2006 nam de aanplant met de helft toe en verdubbelde de hoeveelheid geproduceerde wijn. Maar amper 10 procent van de Belgen heeft een fles van eigen bodem in de kelder liggen. De eerste officiële tellingen van de wijnbouwoppervlakte in ons land dateren van het oogstjaar 1997. Dat was het tijdstip dat het Hageland als allereerste regio de felbegeerde status 'wijn met gecontroleerde oorsprongsbenaming' of 'appellation contrôlée' kreeg toegekend.
De Economische Inspectie telde in 1997 11,1 hectare wijngaarden in het Hageland. Negen jaar later zijn dat er 16,85 hectare wingerds geworden, een toename met bijna 52 procent. De hoeveelheid geproduceerde wijn steeg in diezelfde periode in het Hageland nog sterker: Van 17.605 liter in 1997 tot 45.997 liter in 2006, of een stijging van 161 procent.
Toch is de toename van het volume niet in elke regio zo spectaculair. Ons land maakt vandaag zo'n 220.000 liter wijn, of iets meer dan het dubbele in vergelijking met negen jaar geleden. Toch blijft de totale beplante oppervlakte vrij bescheiden. In 2006 telde de overheid bijna 72 hectare wijngaarden, of het equivalent van één groot wijnbedrijf in de Languedoc-Roussillon. Opvallend detail: Wallonië produceert tot op heden slechts 47.611 liter wijn, of nauwelijks meer dan een vijfde van de totale Belgische productie. Officieel zijn er in ons land 79 erkende wijnbouwers actief. In werkelijkheid zijn dat er zeker dubbel zoveel. Maar die wijnbouwers zijn hobbyisten en aangezien ze geen commerciële activiteit beoefenen (het verkopen van wijn), zijn ze ook niet officieel geregistreerd. Naast oppervlakte en volume zit ook de kwaliteit van de Belgische wijn ontegensprekelijk in de lift. In verschillende nationale en internationale wedstrijden werden Belgische wijnen de voorbije jaren fel bejubeld. Toch lijkt de Belg niet echt wakker te liggen van de productie van eigen bodem. Uit een poll van onze krant bleek dat nauwelijks een op de tien landgenoten een flesje Belgische wijn in de kelder heeft liggen. Hoe dat komt? Belgische wijn koop je niet in de supermarkt of bij de wijnhandelaar om de hoek. 'Omdat de productie te beperkt is en wij grote volumes nodig hebben', luidt het bij de supermarkten. Bovendien verkopen heel wat wijnbouwers hun wijn liever zelf aan toeristen of aan restauranthouders in de buurt. Daarnaast is er de prijs. Door het succes dat de Belgische wijnen te beurt valt, is ook de prijs her en der gestegen. En daar is lang niet iedereen gelukkig mee. 'Laten we de prijs bescheiden houden', zegt Joeri Röttger van het Domein Houwaart in het Hageland. 'Ik zie liever elke dag betaalbare Belgische wijn bij de mensen op tafel dan twee keer per jaar een dure fles.' Rest er nog de mentaliteit van onze landgenoten. Jaap van Rennes van het wijnkasteel Genoels-Elderen spreekt klare taal. 'Mocht iedere Belg één flesje wijn van eigen bodem in huis hebben, dan zaten we met een gigantisch tekort. Maar blijkbaar kopen we liever wijnen uit andere landen die soms niet eens zo goed zijn. Mocht de Belg een tikkeltje chauvinistischer zijn, het zou er allemaal nog zoveel mooier uitzien.' |