Hoe resistent zijn PiWi's
Tijdens een studiedag wijnbouw waarbij er speciaal aandacht werd besteed aan Valse meeldauw was uit Italië Dr. Pertot, een specialiste op dit gebied, een uiteenzetting komen geven. Uiteraard werd de vraag gesteld of 'moderne rassen' geen oplossing zouden kunnen bieden. Het standpunt van Dr. Pertot was duidelijk; de resistentie neemt na verloop van tijd af en wanneer men minder spuit tegen valse meeldauw krijgt men last van Phomopsis en moet men daartegen weer gaan spuiten. "PiWi's zijn geen oplossing".
Hybriden brengen niet de beloofde/verhoopte bescherming tegen valse meeldauw (grafiek rechts), en zijn vaak heel vatbaar voor bijvoorbeeld botrytis (Solaris).
Ervaring van een Belgische wijnbouwer:
Inderdaad, ik heb 1 perceel met cantor, cortis en Phoenix waar in nagenoeg niets spuit van chemie, in de 25 jaar, zelfs geen cu of s, 1 maal valse meeldauw gehad op Phoenix, ligt volledig afgelegen in een weide. In cantor t’s kerner, acolon, pinot noir, chardo, al zwaardere infectie gezien van echte meeldauw dan op vitis vinifera, niettegenstaande die werden meegespoten, had ik nog nooit gezien... conclusie : schimmeltolerant kan een beperkte infectiedruk aan, maar bezwijkt bij hoge druk van buitenuit... de laatste jaren zien we dit ook op solaris (echte meeldauw), johanitter en regent zijn bij hoge druk van valse meeldauw even gevoelig dan vitis vinifera, de tolerantie houdt enkel stand bij lage druk (minder sporulatie), maar moet veelal het onderspit delven bij hoge druk, zeker van buitenuit. |
Betere 'nieuwe' hybridenOm de paar jaren komen er nieuwere 'betere' PiWi's waarvan de wijnkwaliteit beter is. Deze hybriden zijn vrijwel altijd oudere hybriden, doorgaans de vorige generatie, die weer met Vitis vinifera wordt gekruist. Zo neemt stelselmatig de invloed van de Amerikaanse druif af, wordt de kwaliteit beter, maar neemt ook de schimmeltolerantie af.
|