Gewasbescherming BE

Gewasbeschermingsproblematiek in België

Waarom worden er zo weinig nieuwe gewasbeschermingsmiddelen voor druiven in België erkend? Zelfs nieuwe biologische middelen die onder de nieuwe EG verordening vallen worden wel voor andere nieuwe teelten erkend, maar weer niet voor druiven.

Wat loopt er zo al fout

Nieuwe gewasbeschermingsmiddelen die volgens de Europese 'spelregels' ook voor Belgische wijnbouwers beschikbaar zouden moeten zijn krijgen geen erkenning voor druiven in België. Problematiek van kleine teelten.

De maximale dosis waarvoor in België erkenningen worden afgegeven liggen vaak te laag. Veel lager dan in andere teelten. Vaak is de maximum-dosis gelijk aan de minimum-dosis volgens opgave van de producent. Bij zware infecties moet de dosis, zoals de producenten adviseren en dit in andere landen ook is toegelaten, hoger kunnen zijn.

Andere middelen zijn dan weer voor professionelen niet erkend, maar wel vrij voor particulieren te koop.

Weer andere middelen hebben een erkenning als professioneel middel, maar bestaan in de vorm van een 'garden' product voor mensen zonder fytolicentie.

Biologische en zeker biodynamische preparaten hebben geen erkenning. Sinds de EU de plant-versterkende middelen als categorie tussen meststoffen en gewasbeschermingsmiddelen in, heeft afgeschaft, vallen deze producten tussen de wal en het schip.

Gewasbeschermingsmiddelen

Mancozeb is sinds 2022 niet meer toegelaten. Folpet (Solofol en Twingo) blijft (voorlopig) nog toegelaten. meer ........
Fenomenal en Folicur Garden: geen erkenning meer voor hobby!

Wie erkent een gewasbeschermingsmiddel?

Het antwoord is complexer dan men in eerste instantie zou verwachten. De EU bepaalt welke 'werkzame stoffen', zeg maar 'welke chemicaliën', er in gewasbeschermingsmiddelen mogen worden gebruikt. Maar de lidstaten beslissen zelf over het erkennen van de 'middelen'. Een 'middel' is dus één product, van één fabrikant. Hierin mogen enkel door de EU toegelaten stoffen zitten. In België is dit een federale bevoegdheid die onder volksgezondheid ressorteert. Landbouw, die de wijnbouw wil stimuleren, is dan weer een Vlaamse bevoegdheid. Sinds 2011 moeten de lidstaten die in dezelfde zone zitten (zie plan rechts) in principe elkaars erkenningen overnemen. Afgezien van het feit dat er voor bestaande producten geen overgangsregeling werd getroffen, worden nieuwe middelen voor wijndruiven, die onder deze regeling zouden moeten vallen, toch niet erkend. Het resultaat is dat de Belgische wijnbouwers met verouderde, veelal minder effectieve en meer milieubelastende middelen moeten werken.

Botector

Botector is een biologisch middel tegen Botrytis dat inmiddels ook in België een erkenning heeft. Ervaring in onder meer Nederland toont de werkzaamheid aan.

Wetten en regels veranderen voortdurend.

Op www.fytoweb.be kun je altijd de up-to-date informatie over gewasbeschermingsmiddelen vinden.

De basis van de wetgeving is Europees

EU teksten met betrekking tot gewasbescherming:

· De richtlijn 2009/128 waarin het duurzaam gebruik van pesticiden bepaald wordt en die moet omgezet worden in nationale wetgeving:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2009:309:0071:0086:NL:PDF

· De Verordening 1107/2009 die het op de markt brengen van bestrijdingsmiddelen in de Europese Unie regelt:
http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2009:309:0001:0050:NL:PDF

Zone midden met o.a. Ierland, Verenigd koninkrijk, BeNeLux, Duitsland Polen, Oostenrijk, Honharije, Roemenië etc.

De toelating van bestrijdingsmiddelen voor landbouwkundig gebruik gebeurt na raadpleging van het Erkenningscomité.

De Dienst Pesticiden en Meststoffen van het Directoraat-generaal Dier, Planten Voeding speelt een centraliserende rol bij het verlenen van de erkenning. De Dienst onderzoekt het door het bedrijf ingediende erkenningsdossier en vraagt, indien nodig, bijkomende informatie ter vervollediging van het dossier in het vooruitzicht van het onderzoek door het Erkenningscomité voor de bestrijdingsmiddelen voor landbouwkundig gebruik. Het gaat om een Comité dat wordt opgericht bij de Federale Overheidsdienst Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu. Het bestaat uit 12 leden die benoemd worden door de Minister die de volksgezondheid onder zijn bevoegdheid heeft: drie deskundigen van het DG Dier, Plant en Voeding van de FOD Volksgezondheid, Veiligheid van de Voedselketen en Leefmilieu, een deskundige van het DG Leefmilieu van dezelfde FOD, twee deskundigen van het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid, een deskundige van het Federaal Agentschap voor de veiligheid van de Voedselketen, een deskundige van het Centrum voor Onderzoek in Diergeneeskunde en Agrochemie, een deskundige van de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg en telkens een deskundige voor elk van de Gewesten.

Het Comité kan altijd een beroep doen op de medewerking van andere bekwame personen, bijvoorbeeld uit het subcomité van de scheikundige, uit het subcomité van de biologen, uit het subcomité der ecotoxicologen of elk laboratorium en instituut dat gespecialiseerd is in de materie waarover het onderzochte dossier handelt.