http://www.standaard.be/artikel/detail.aspx?artikelid=IG3O3M9C.
http://vanrennes.weebly.com/standaard-16012012.html
http://vanrennes.weebly.com/standaard-16012012.html
Van onze medewerker
In 1990 kocht de Nederlander Jaap van Rennes het negentiende-eeuwse kasteel van Genoelselderen en de omliggende landbouwgronden. Hij speelde met het idee om er een golfbaan aan te leggen, maar zijn zoon Geurt raadde hem aan om met wijnbouw te beginnen. In kadastrale gegevens uit de napoleontische tijd had hij namelijk heel wat plaatsverwijzingen naar wijn gevonden. De gewezen zakenman volgde dat advies en exploiteert er nu samen met zijn dochter Joyce het grootste wijndomein van België. Het beslaat een oppervlakte van 22hectaren en produceert jaarlijks bijna honderdduizend flessen, hoofdzakelijk met de druivensoorten chardonnay en pinot noir.
De paradox van het verhaal is dat Geurt van Rennes in Hasselt de kleinste wijngaard van het land heeft, het Runkster Höfke. Die levert hem jaarlijks welgeteld tachtig flessen biologische rode wijn op. 'Stadswijngaarden waren in de middeleeuwen heel populair', verduidelijkt hij. 'Vaak waren ze een onderdeel van een klooster. De opbrengst diende vooral voor eigen gebruik. Ik ben er in 2007 mee begonnen om enkele technieken uit te proberen.'
De 52-jarige Nederlander houdt zich vooral met de theoretische kant van de oenologie bezig. Bij Syntra Limburg geeft hij de enige door de Vlaamse overheid erkende beroepsopleiding tot wijnbouwer. Hij geeft ook lezingen en verstrekt advies aan wijnbouwers.In september van vorig jaar organiseerde hij een symposium over de invloed van de klimaatverandering op de wijnbouw in België en Nederland. Momenteel steekt hij veel tijd in de oprichting van een kenniscentrum voor de Vlaamse wijnbouw.
Waarom vindt u zo'n centrum noodzakelijk?
Geurt van Rennes: 'België is in de Europese Unie een officieel wijnbouwland. Dat betekent dat alle Europese richtlijnen in wetgeving moeten worden omgezet. Daarom is het van het grootste belang dat alle knowhow wordt gebundeld en dat individuele belangen opzij worden gezet. Dat is niet vanzelfsprekend, want er wordt nog volop gediscussieerd over de vraag waar dat kenniscentrum moet komen. Ik verkies Velm : in het Proefcentrum Fruitteelt daar is werkelijk alles aanwezig wat houtig kleinfruit betreft: laboratoria, proeftuinen en vakkundige mensen. Het is werkelijk een droom.'
Enkele decennia geleden was wijnbouw in deze streken nog ondenkbaar.
'Vreemd, want vanaf de elfde eeuw werd in het gebied tussen de Ardennen en de Schelde heel veel wijn gemaakt. De techniek van het bierbrouwen werd pas eeuwen later ontwikkeld. Algemeen wordt aangenomen dat Napoleon de wijnbouw in onze streken verbood om de Franse wijn te beschermen, maar dat verhaal klopt niet. De waarheid ligt bij een vulkaanuitbarsting in Indonesië, meer bepaald die van de Tambora in 1815. Recente studies tonen aan dat het klimaat er wereldwijd door werd beïnvloed. Op het noordelijke halfrond kwam het zonlicht niet meer door en mislukten de oogsten. De wijngaarden verdwenen. Met de jaren verdween ook de wijnkennis.'
Wie heeft die opgerakeld?
'Een man uit Borgloon, Jean Belfroid. Pakweg vijftig jaar geleden was hij de eerste die weer wijnstokken aanplantte. Zijn kennis werd niet alleen in Belgisch-Limburg opgepikt, maar ook in Nederlands-Limburg, het Hageland en het West-Vlaamse Heuvelland. Dat zijn niet toevallig de regio's waar de wijnbouw het langst had standgehouden. Nu is alles voorhanden om onze wijnen een vaste plaats te geven naast de beste Franse en Italiaanse. De vakkennis en infrastructuur van onze mensen zijn verbeterd, de klimatologische omstandigheden zijn dezelfde als in de gouden jaren.'
Wanneer raakte u gepassioneerd door wijn?
'Op mijn twaalfde. Mijn vader had een horecagroothandel in Valkenburg en Antwerpen. Tijdens de vakanties hielp ik in de wijnkelder en mocht ik al eens een glaasje proeven. In 1983 stapte ik mee in de zaak. Mijn vader verkocht de vestiging in Valkenburg twintig jaar geleden, ik deed in 2003 het filiaal in Antwerpen van de hand. Vanaf dat ogenblik konik me volledig toeleggen op het doorgeven van kennis.'
In 1990 kocht de Nederlander Jaap van Rennes het negentiende-eeuwse kasteel van Genoelselderen en de omliggende landbouwgronden. Hij speelde met het idee om er een golfbaan aan te leggen, maar zijn zoon Geurt raadde hem aan om met wijnbouw te beginnen. In kadastrale gegevens uit de napoleontische tijd had hij namelijk heel wat plaatsverwijzingen naar wijn gevonden. De gewezen zakenman volgde dat advies en exploiteert er nu samen met zijn dochter Joyce het grootste wijndomein van België. Het beslaat een oppervlakte van 22hectaren en produceert jaarlijks bijna honderdduizend flessen, hoofdzakelijk met de druivensoorten chardonnay en pinot noir.
De paradox van het verhaal is dat Geurt van Rennes in Hasselt de kleinste wijngaard van het land heeft, het Runkster Höfke. Die levert hem jaarlijks welgeteld tachtig flessen biologische rode wijn op. 'Stadswijngaarden waren in de middeleeuwen heel populair', verduidelijkt hij. 'Vaak waren ze een onderdeel van een klooster. De opbrengst diende vooral voor eigen gebruik. Ik ben er in 2007 mee begonnen om enkele technieken uit te proberen.'
De 52-jarige Nederlander houdt zich vooral met de theoretische kant van de oenologie bezig. Bij Syntra Limburg geeft hij de enige door de Vlaamse overheid erkende beroepsopleiding tot wijnbouwer. Hij geeft ook lezingen en verstrekt advies aan wijnbouwers.In september van vorig jaar organiseerde hij een symposium over de invloed van de klimaatverandering op de wijnbouw in België en Nederland. Momenteel steekt hij veel tijd in de oprichting van een kenniscentrum voor de Vlaamse wijnbouw.
Waarom vindt u zo'n centrum noodzakelijk?
Geurt van Rennes: 'België is in de Europese Unie een officieel wijnbouwland. Dat betekent dat alle Europese richtlijnen in wetgeving moeten worden omgezet. Daarom is het van het grootste belang dat alle knowhow wordt gebundeld en dat individuele belangen opzij worden gezet. Dat is niet vanzelfsprekend, want er wordt nog volop gediscussieerd over de vraag waar dat kenniscentrum moet komen. Ik verkies Velm : in het Proefcentrum Fruitteelt daar is werkelijk alles aanwezig wat houtig kleinfruit betreft: laboratoria, proeftuinen en vakkundige mensen. Het is werkelijk een droom.'
Enkele decennia geleden was wijnbouw in deze streken nog ondenkbaar.
'Vreemd, want vanaf de elfde eeuw werd in het gebied tussen de Ardennen en de Schelde heel veel wijn gemaakt. De techniek van het bierbrouwen werd pas eeuwen later ontwikkeld. Algemeen wordt aangenomen dat Napoleon de wijnbouw in onze streken verbood om de Franse wijn te beschermen, maar dat verhaal klopt niet. De waarheid ligt bij een vulkaanuitbarsting in Indonesië, meer bepaald die van de Tambora in 1815. Recente studies tonen aan dat het klimaat er wereldwijd door werd beïnvloed. Op het noordelijke halfrond kwam het zonlicht niet meer door en mislukten de oogsten. De wijngaarden verdwenen. Met de jaren verdween ook de wijnkennis.'
Wie heeft die opgerakeld?
'Een man uit Borgloon, Jean Belfroid. Pakweg vijftig jaar geleden was hij de eerste die weer wijnstokken aanplantte. Zijn kennis werd niet alleen in Belgisch-Limburg opgepikt, maar ook in Nederlands-Limburg, het Hageland en het West-Vlaamse Heuvelland. Dat zijn niet toevallig de regio's waar de wijnbouw het langst had standgehouden. Nu is alles voorhanden om onze wijnen een vaste plaats te geven naast de beste Franse en Italiaanse. De vakkennis en infrastructuur van onze mensen zijn verbeterd, de klimatologische omstandigheden zijn dezelfde als in de gouden jaren.'
Wanneer raakte u gepassioneerd door wijn?
'Op mijn twaalfde. Mijn vader had een horecagroothandel in Valkenburg en Antwerpen. Tijdens de vakanties hielp ik in de wijnkelder en mocht ik al eens een glaasje proeven. In 1983 stapte ik mee in de zaak. Mijn vader verkocht de vestiging in Valkenburg twintig jaar geleden, ik deed in 2003 het filiaal in Antwerpen van de hand. Vanaf dat ogenblik konik me volledig toeleggen op het doorgeven van kennis.'