|
Voorwoord
Wijnbouw in België en Nederland staat stilaan op de kaart. Hoewel het voor wie de geschiedenis van de wijnbouw in onze regionen kent niet verwonderlijk is, zijn er nog steeds veel mensen die zich niet realiseren welke mogelijkheden er zijn voor de ontwikkeling van een heuse wijnbouwsector. Mede door de Klimaatverandering, die ongeacht welke oorzaak men er voor aanvoert, inmiddels voor iedereen wel duidelijk is, zelfs zonder de ruim voorhanden zijnde wetenschappelijke bewijzen, is er voor wijnbouw in Vlaanderen geen probleem. Een tweede voorwaarde voor de productie van kwalitatieve wijnen is de grond. Hierbij spelen bodem, ondergrond en waterhuishouding een bijzonder grote rol. Ook op dit vlak beschikt Vlaanderen over enkele voor wijnbouw bijzonder geschikte gebieden. Nu is de kennis de volgende voorwaarde. Er zijn inmiddels al heel wat mensen die waardevolle ervaringen hebben opgedaan. Er zijn zelfs meerdere wijnbouwers die zonder meer als succesvolle professionelen kunnen worden aangemerkt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de belangstelling voor wijnbouw sterk toeneemt. Reden waarom er ook beroepsopleidingen die door de Vlaamse overheid worden erkend, zijn ingericht in meerdere provincies van Vlaanderen. Veelal zijn het de pioniers van de wijnbouw in Vlaanderen die de drijvende kracht hierbij vormen. In het licht van duurzame landbouw en plattelandsontwikkeling vormt de ontwikkeling van de wijnbouw een aantrekkelijke optie. Door de verankering van het product aan zijn herkomstgebied kan men het product commercieel positioneren en een meerwaarde eraan meegeven. Dit is zeer belangrijk voor de economische leefbaarheid van deze agrarische sector. Hiermee is de exploitatie van een wijndomein een van de weinige agrarische sectoren waarin er een leefbare toekomst voor een familiale agrarische onderneming mogelijk is. Bovendien zijn relatief kleinschalige ondernemingen in staat in grote onafhankelijkheid hun bedrijf te exploiteren. Het arbeidsintensieve karakter van de wijnbouw en de kleinschaligheid van de domeinen zijn bovendien belangrijke troeven in de ontwikkeling van een leefbaar platteland. Toerisme en economisch functionerende kleine kernen maken de toekomstige wijnregio’s in alle opzichten waardevoller dan ze nu veelal zijn. Nu is er nood aan verdere professionalisering van de sector. Om hiertoe een aanzet te geven organiseerde ik het BeNeVit Symposium. (www.benevit.org) Het succes van het symposium spoorde mij aan om verdere stappen te ondernemen om een degelijke structuur voor de sector uit te bouwen. Daar waar er al snel gedacht wordt aan onderzoek en ontwikkeling is er voor onze wijnbouw op de eerste plaats nood aan toegankelijke informatie voor wijnbouwers, mogelijk toekomstige wijnbouwers en instanties die met de opkomende wijnbouw worden geconfronteerd. Momenteel is deze informatie slechts in zeer beperkte mate beschikbaar. Niet enkel doordat deze zich in het buitenland bevindt, maar vooral omdat deze zo verspreid is over instellingen, landen en talen dat deze voor de betrokkenen in de praktijk niet toegankelijk is. Voor wat betreft de basiskennis is er inmiddels een erkende opleiding ‘wijnbouwer/wijnmaker’ door Syntra in verschillende provincies ingericht. "Een mensenleven is te kort om het zelf allemaal uit te proberen," dus moet alle kennis op een plek bij elkaar worden gebracht. Het is stilaan tijd voor de centralisatie van kennis en ervaring op één plaats. De oprichting van een ‘kenniscentrum’ is hiervoor de meest aangewezen weg. Geurt van Rennes |
| ||
